ΒρΑδΥνΟ 'οΝεΙρΟ

Χτες βράδυ έτρεχα, έτρεχα το γύρω ενός νησιού

που κάτι μου θύμιζε.

Έτρεχα να προλάβω το χρόνο σου

να του συστήσω το δικό μου.

Ξάφνου κάτι με χτύπησε, ένα όνειρο σκόνταψε πάνω μου.

Εσύ θα ήσουνα, σε σκέφτηκα

Στο μπλε ξωκλήσι του Αϊ Σώστη βρέθηκα.

Οι Άγιοι με κοίταζαν προσεκτικά, τους γνώρισα.

Κεριά δεν υπήρχαν, μόνο ψυχές αναμμένες.

Το φαντάστηκα και ήρθα να σε βρω.

Θυμήθηκα τα μέρη μας σ’ αυτό το νησί

Μπορεί και να μην το ξαναθυμηθώ, ποτέ πια.

Σώπασα, δεν σκέφτηκα τίποτε άλλο.

Το άλλο καλοκαίρι δεν θα υπάρχει εδώ, το ξέρω.

Πήρα το δρόμο του γυρισμού κι ας μην τον ήξερα.

Στα όνειρά μου δεν υπάρχουν δρόμοι, ούτε τόποι γνωστοί,

κατευθύνσεις ελάχιστες, σκιρτήματα μόνο.

Σκιρτήματα....